Apakah perbezaan antara cakera brek integral dan cakera komposit (dalam dua bahagian)?
Cakera yang pertama terdiri daripada sekeping besi tuang tunggal, manakala cakera komposit terdiri daripada dua elemen berasingan: permukaan brek besi tuang dan hab aluminium atau keluli. Kedua-dua komponen ini boleh digabungkan dalam pelbagai cara:
- menggunakan bush penetapan, seperti dalam kes cakera terapung
- menggunakan pin keluli, seperti dalam kes cakera rivet (cth. pada kenderaan premium BMW)
- menggunakan tuangan, seperti dalam kes cakera co-cast.
Kelebihan cakera komposit: berat berkurangan
Menggunakan hab aluminium (atau keluli) dan bukannya hab besi tuang membolehkan berat keseluruhan cakera dikurangkan sebanyak kira-kira 15%.
Pengurangan ini mungkin kelihatan tidak ketara, tetapi sebenarnya menjejaskan penggunaan bahan api, prestasi dan pengendalian jalan dengan ketara. Alasannya ialah cakera adalah sebahagian daripada berat tak terpegas kenderaan, yang sangat mempengaruhi tingkah laku kenderaan.
Berat kenderaan
Mari lihat perbezaan antara berat tak terpegas dan berat terpegas:
- mana-mana bahagian yang kekal pada jarak yang sama dari tanah ditakrifkan sebagai berat tak terpegas, seperti roda, tayar, brek, hab, separa gandar dan penyerap hentakan.
- berat terpegas merujuk kepada semua bahagian kenderaan di atas spring suspensi, seperti casis, enjin, badan dan kotak gear.
Nisbah antara berat terpegas dan tak terpegas ialah parameter asas untuk menentukan tingkah laku kenderaan dan untuk menjamin keselesaan minimum, ia mestilah sekurang-kurangnya sama dengan 5: kereta kompak biasanya mempunyai nisbah hanya melebihi 5, manakala kereta segmen premium boleh melebihi 7 mata.
Nilai tinggi juga bermakna ketepatan dan kestabilan yang lebih tinggi, mengurangkan kesan yang disebabkan oleh permukaan beralun.
Prestasi dan pengurangan pelepasan
Roda dan cakera brek ialah pemberat yang menggunakan lebih banyak kuasa enjin kerana gerakan putarannya. Keupayaan untuk mengurangkan jumlah berat yang tak terpegas oleh itu meningkatkan jumlah kuasa yang ada dan mengurangkan penggunaan, dengan itu juga mengurangkan pelepasan, matlamat penting untuk kenderaan masa depan.
Tetapi bukan hanya prestasi kenderaan yang boleh meningkat. Tahap prestasi sistem brek juga mendapat manfaat daripada penggunaan cakera terapung, contohnya. Bush penetap antara hab dan permukaan brek menjana fleksibiliti sistem yang lebih besar, mengurangkan kemungkinan ubah bentuk plastik yang disebabkan oleh suhu tinggi. Permukaan brek, yang menjadi panas dengan ketara, dalam cakera jenis ini boleh mengembang tanpa ubah bentuk, dengan itu mengelakkan ubah bentuk dan tegasan kekal.
Cakera rivet dan terapung, yang biasanya digunakan pada kereta yang lebih berkuasa dan sport, juga boleh digunakan untuk kenderaan berprestasi rendah, sekali gus memberikan peningkatan ketara pada kapasiti brek sistem, prestasi dan pelepasan kenderaan.